Nosbo beker 2013-2014

Hoogeveen wint Nosbobeker!

De eerste bekerfinale in de historie van schaakclub Hoogeveen werd op vrijdag 11 april gespeeld in het gemeentehuis van Veendam tegen HSP/Veendam (nou ja, spitters in de archieven vinden nog het eerste jaar dat Hoogeveen hieraan meedeed en meteen de finale haalde, in 1981). Omdat drie van onze vier basisspelers niet beschikbaar waren op de geplande datum werd er gepoogd een andere speeldatum te vinden, omdat het toch het mooiste is om de vier sterkste spelers van beide clubs tegen elkaar te laten strijden. Ondanks een groot aantal mogelijke speeldata werd er vastgehouden aan 11 april. Gelukkig kon Osama zijn agenda verzetten en toch meedoen maar Andries en Christiaan werden vervangen door Bert en Edwin.

Met grote gastvrijheid werden wij door Theo Mooijman onthaalt in het pittoreske gemeentehuis van Veendam waar alle koffie en sapjes voor de hele avond gratis waren. Als opstelling hadden we bedacht dat ‘Bert de reuzendoder’ op bord 1 mocht, met de door loting bepaalde witte stukken, Osama en Marten op 2 en 3 en de in topvorm verkerende Edwin mocht plaatsnemen op bord 4.

Een kleine 10 minuten nadat de klokken waren ingedrukt kwam Edwin zijn tegenstander binnenlopen, een lange reistijd en dan ook nog eens een heel scala aan wegwerkzaamheden rond Veendam zorgden er begrijpelijkerwijs voor dat hij niet op tijd kon komen. Aan die 10minuten had het niet gelegen want met nog een dik uur voor Edwin en nog een dikke minuut voor zijn tegenstander sleepte Edwin het eerste punt binnen. De aanvalsdrang van de HSP/Veendammer zorgde voor positionele zwaktes waar Edwin maximaal gebruik van kon maken.

Ook Osama had de opening met de gevreesde zwarte stukken overleefd en zelfs meer dan dat. Toen de angel uit de witte aanval werd gehaald kon er afgeruild worden naar een winnend eindspel. Een giftige afruil had nog roet in het eten kunnen gooien maar Osama bleef kalm en tikte het knap uit naar winst. Bij Marten kwamen de pionnen op de koningsvleugel al vroeg uit de startblokken waar zijn tegenstander zijn geluk beproefde op de damesvleugel. De gewonnen stelling van Osama stelde Marten in de gelegenheid om remise aan te bieden wat beleefd werd afgewezen door zijn tegenstander die uiteraard eveneens in het belang van zijn team speelde.

Op dat moment kwam het goede nieuws binnen dat Bert Janmaat erin geslaagd zijn partij te winnen! Bert speelde een langzame partij waarin er kansen waren voor beide spelers. Het was echter Bert die er in slaagde een doorslaggevende matdreiging te creëren, met stukwinst. Winst voor het team dus! Marten slaagde er laat op de avond ook nog in de vis op het droge te halen waardoor, boven alle verwachtingen, Hoogeveen de beker voor de neus van de titelverdediger wegkaapt met een verpletterende 4-0 overwinning.

De halve finale: Hoogeveen - SISSA 3: 2½-1½

Een gratis punt en toch billenknijpend spannend, hoe doen ze het weer. Christiaan hoefde niet te spelen, de Sissanen waren met een man minder. Maar Marten vergaloppeerde zich in het middenspel en kreeg te weinig rommelkansen om nog iets te kunnen redden. Andries had (te?) rustig geopend en er als gewoonlijk weer ruim de tijd voor genomen. Met amper een kwartier op de klok en nog veel materiaal op het bord koos hij dure eieren voor zijn geld, hopend dat Osama het wel wist af te maken. Ditmaal lukte dat weer, gelukkig geen gelijkspel en dus geen snelschaakloterij.

Het bereiken van de finale betekent vrijwel zeker een plaats in de KNSB-beker volgend seizoen, omdat de tegenstander daar HSP/Veendam het kampioenschap van de Nosbo praktisch niet meer kan ontgaan en dus op een eigen KNSB-ticket gaat meedoen.

Kwartfinale: Assen 2 - Hoogeveen: 1-3

Ronde 2: Hoogeveen - Staunton 2, 2½-1½

Even kort: Winst voor Andries en Marten, remise voor Christiaan. Osama was iets te haastig met het afmaken en kreeg daardoor vervelende druk tegen zijn b-pion die hem uiteindelijk de das om deed; in de kantine liet hij de eenvoudige winst zien, maar dat was wel te laat.

Ronde 1: Het Kasteel - Hoogeveen, 1½-2½

Vrijdagavond 15 november stond de eerste externe bekerronde van het seizoen 2013-2014 op het programma. Dit seizoen bestaat ons bekerteam normaliter uit de beste vier schakers van onze club. Ware het niet dat we een week later met Hoogeveen 1 in de promotieklasse moeten aantreden tegen Leek en dat op die avond Andries en Osama helaas niet kunnen. Andries en Osama zouden daarom vooruit spelen in Leek en Sander en ondergetekende mochten als invallers mee naar Coevorden.

Het Kasteel speelt echter altijd goed in de beker, een paar jaar geleden mochten ze de NOSBO-beker zelfs nog aan hun toch al rijke prijzenkast toevoegen. Daarentegen kan ik me niet herinneren dat we met Hoogeveen ooit verder dan de halve finale zijn gekomen. Daarom toch Osama mee naar Coevorden en Marten met Andries mee naar Leek (lees verslag Leek - Hoogeveen wat binnenkort zal worden opgesteld). Dit jaar hebben we namelijk niet alleen in de promotieklasse, maar ook in de beker toch wel kans op een goede eindklassering.

Klein halfuurtje rijden en we waren present in het mooie Coevorden. Het voelt zo mede onderin de Drentse provincie wel als een thuiswedstrijd. Na vele handen geschud te hebben, want weerzien met veel bekende gezichten, werden de klokken ingedrukt en begon de strijd. En een strijd dat werd het! Halverwege de avond was het op alle borden nog ongeveer materieel gelijk, maar stond Osama al wel iets in de verdrukking. Alleen ik was met een positioneel voordeeltje uit de opening gekomen. Rond 11 uur kwam de eerste score op het bord te staan. Mijn tegenstander kon promotie alleen nog voorkomen met een stukverlies en gaf op. Direct daarna kwamen Sander en zijn tegenstander remise overeen. Sander bleek een goede aanval net niet naar winst om te kunnen zetten, omdat zijn tegenstander eeuwig schaak afdwong.

Osama stond op dat moment zelfs 2 pionnen achter, hij had op enig moment Pa4 gemist. Paard aan de rand is dus niet altijd schand, zoals het schaakgezegde luidt. Jammer voor Osama, maar hij beet even later in het stof. Bleef alleen nog over onze kapitein, aanvoerder, meervoudig clubkampioen en naar later bleek: man of the match. Christiaan speelde tegen Stephan ‘mr. Het Kasteel’ Broertjes. Lang leek het gelijk op te gaan, maar in de tijdsnoodfase bleek Christiaan over de meeste stalen zenuwen te beschikken en mocht met nog maar een paar minuten op de klok de felicitaties in ontvangst nemen. Hij blij, hele team blij, iedereen met een Hoogeveens hart blij.

Zelf was ik ook vooral blij, dat het geen remise was geworden, want dan moest er nog gevluggerd gaan worden, waarbij Het Kasteel in het verleden vaak aan het langste eind trok. Ik vroeg Osama na de wedstrijd gekscherend waarom hij mee was, hij had immers verloren. Hij gaf aan dat alleen al zijn aanwezigheid voor de rest van het team een opsteker was en dat we daarom als team hebben gewonnen. En zo is het maar net. We hebben als team gestreden en als team gewonnen. De eerste horde is hiermee genomen. 2,5 - 1,5 is een close-call, maar het volstaat. Op naar iets moois?

Marc